Bare

Bare is een aartsmoeilijke musical. Niet alleen inhoudelijk, ook vormelijk en nog meer in de vocale score. Om je hieraan te wagen als amateurgezelschap, moet je van goeden huize komen. Koté Koer heeft dan al wel een solide reputatie opgebouwd, maar zouden ze hiermee wegkomen? Na de première kan je met een gerust hart gaan kijken. Er zijn wat werkpunten, maar er staat alweer een mooie musical op de scène.

Genieten en inleven

Bare vertelt het verhaal van de laatstejaars in de kostschool Sint Cecilia. In dat jaar zit er een jongen die niet als de anderen is: Peter. Peter is anders geaard en is daarom een vreemde eend in de bijt. Wanneer hij verliefd wordt op klasgenoot Jason, begint er een heel moeilijke relatie tussen de twee. De verliefdheid is dan wel wederzijds, maar Jason heeft zoveel te verliezen in zijn leven dat hij het te alle prijze wil stilhouden. Wanneer de aap uit de mouw komt en Ivy, de ‘klasbitch’ ook nog zwanger blijkt te zijn van hem, kiest Jason voor een drastische optie.

Elke samenzang klinkt zeer krachtig en bij de solisten trekt de ene al beter zijn streng dan de andere

Dit is de eerste keer dat Koté Koer in zaal Daverlo te Brugge speelt. Een heel leuke zaal, maar met technische beperkingen. De manier waarop regisseur Matthijs Vandekinderen en zijn creatief team deze beperkingen omarmd hebben en in hun voordeel hebben gedraaid, verdient al een dikke pluim. Het lichtplan is beperkt, maar zeer praktisch en nagenoeg telkens passend uitgewerkt. Het decor is indrukwekkend uitgevoerd en bevat een aantal verrassende elementen. Het geluid heeft nog een beetje extra aanpassingen tijdens de pauze nodig gehad zonder ooit slecht te zijn, al mag het vlekkeloos spelende orkest nog een beetje ‘dichterbij’ komen. De beleving van de muziek blijft wat achterwege nu. De regie zelf is functioneel en werkt goed, op enkele intieme scènes met net wat te veel volk na.

Vocaal is Bare een vreselijk moeilijk werk. Je moet in bijna elke rol zeer sterke zangers hebben om deze musical te kunnen brengen. Het mag in deze versie van Koté Koer dan niet altijd vlekkeloos zijn, maar de songs mogen gehoord worden. Elke samenzang klinkt zeer krachtig en bij de solisten trekt de ene al beter zijn streng dan de andere. Qua spel zou er nog wat verdieping mogen, zeker bij de vierhoeksrelatie Peter – Jason – Ivy – Matt. Er is niets verkeerd te zien, maar een beetje extra peper en zout zou het verhaal eens zo krachtig overbrengen. Een storend element zijn sommige scènewissels. De blackouts creëren dode momenten in de flow van het verhaal, dat door zijn soms fragmentarische opbouw, al vaart verliest. De kostuums zijn knap gemaakt en brengen je terug naar het kostschoolleven van 50 jaar geleden. Een iets minder geslaagde keuze is de zeer modern en te sexy ogende zuster Chantalle, waardoor het verschil met de leerlingen en het contrast met haar manier van doen en spreken wegvalt.

Een beetje extra peper en zout zou het verhaal eens zo krachtig overbrengen

Koté Koer zet met Bare een mooie musical neer en heeft met succes enkele nieuwe gezichten in de hoofdrollen geplaatst. Dit toont nog maar eens wat een talent er is te vinden in Vlaanderen en wat een plezier dat een sterke vereniging dat talent helpt ontwikkelen. Genieten en inleven met deze Bare!

Meer informatie over Koté Koer vind je op www.kote-koer.be.

Door Patrick Defort

Foto’s: Patrick Defort